والتر بنیامین_ Walter Benjamin

در واقع، ماهیت چیزی که دوربین ثبت می‌کند، نسبت به آنچه به چشم انسان ارسال می‌شود، متفاوت است؛ به ویژه متفاوت به این مفهوم که به جای فضایی که خودآگاه انسان در آن موثر واقع شود، فضایی پدیدار می‌شود که به طور ناخودآگاه تحت تٱثیر قرار می گیرد. مثلآ گرچه ممکن است بتوان طرز راه رفتن کسی را به شکلی تقریبی توصیف کردٰ اما غیر ممکن است بتوان در مورد همان لحظه‌ای - کسری از ثانیه - که فرد شروع به گام برداشتن می‌کند، چیزی گفت اما عکاسی به کمک امکانات گوناگونی که در اختیار دارد (لنزها، بزرگ نمایی )، همین لحظه را نیز شکار می‌کند. عکاسی برای اولین بار از ناخود آگاه دیدمانی خبر می دهد، درست مانند روان کاوی که از ناخودآگاه غریزی پرده بر می‌دارد.