دوست دارم مردمان را آنچنان که دوست می دارند نشان بدهم و حتی اگر بخت یاریم کند، آنها را کمی بهتر نیز بنمایم ... اگر از زنی عکس بگیرم، خود را موظف میدانم که او را با همان زیبایی که در وجودش است نشان بدهم. اگر از پیر مرد استخوانی و از ریخت افتاده عکس بگیرم، باید او را با همان گیرایی که در وجود پیرمردی از ریخت افتاده می تواند وجود داشته باشد، نشان بدهم.
2 نظر:
این آیا ایدآل گرایی است یاواقعگرایی؟
یا شاید واقعگرایی ایدآل؟
من همیشه فکر کرده ام هر عکسی ناخودآگاه با خود مقداری از عنصر دروغ را به همراه دارد نه به این خاطر که عکاس دروغساز است (هرچند ممکن است باشد)، به این دلیل که عکس یک لحظه است و لحظه تنها جزیی از کل است و نمیتواند آن را توصیف کند و بعضا اشتباه توصیف میکند.
ارسال یک نظر
- حق حذف و ویرایش نظرها برای «تصویرنامه» محفوظ است
- برای مشاهدهی وبلاگ و ارسال نظر از «فایرفاکس» استفاده کنید
- «ناشناس» نظر ندهید